Nga SHARON ALTSHUL, JNS

Pas më shumë se 10 vitesh marrëdhënie të fshehta, Shteti i Izraelit dhe Republika e Kosovës ranë dakord të krijojnë marrëdhënie zyrtare diplomatike më 4 shtator 2020. Në shtator dhe fillim të tetorit të vitit të kaluar, ish -ministri i Jashtëm Gabi Ashkenazi tha se ishte në pritje për festën tjetër me Kosovën që do të mbahet në Izrael.

Sidoqoftë, gjatë pandemisë globale, marrëdhëniet diplomatike u vendosën zyrtarisht midis Izraelit dhe Kosovës më 1 shkurt – jo personalisht, por me një ceremoni përmes internetit. Më 14 mars, Republika e Kosovës hapi ambasadën e saj në Jeruzalem.

Një vit pas krijimit të marrëdhënieve zyrtare, Ines Demiri, e ngarkuara me punë e Kosovës, e vendosur në Jerusalem, foli me JNS në ambasadën e Kosovës gjatë një intervistë ekskluzive. Me flamurin e saj të madh blu-të verdhë të Kosovës që valëvitet jashtë, ambasada është mjaft unike, duke qenë e vendosur në një rrugë kryesore të Jeruzalemit në kontrast me ambasadat e tjera ndërkombëtare në Jeruzalem, të cilat janë në vende shumë më pak të dukshme.

Demiri zbarkoi në Izrael gjashtë muaj më parë për të përfaqësuar Kosovën. Veçanërisht, Ministrja e Punëve të Jashtme e Kosovës Donika Gërvalla-Schwarz dhe presidentja aktuale e Kosovës, Vjosa Osmani-Sadriu, janë gjithashtu gra.

Ardhja e Demirit në mes të një pandemie me bllokime dhe kufizime i ka shtuar sfidat rolit të saj në përfaqësimin e vendit të saj me më shumë se 95 përqind të popullsisë myslimane. Sipas kushtetutës së saj, Kosova është një shtet laik dhe me ligj ofron lirinë e fesë. “Anëtarët e familjes sime ishin të përfshirë me partizanë që luftonin kundër fashizmit dhe gjyshi dhe gjyshja ime shqiptare morën të mbijetuar. Ka një histori të thellë dhe të qëndrueshme në Ballkan dhe Kosovë, ”shpjegoi Demiri. Sidoqoftë, gjatë luftimeve Kosovë-Serbi, shumë hebrenj u larguan me një numër të konsiderueshëm duke u shpërngulur në Izrael.

Më pak se 100 hebrenj tani jetojnë në Kosovë, por ata janë një komunitet aktiv, sipas Demirit.

Duke shërbyer në New York City për katër vjet, para se të vinte në Izrael, ajo bëri lidhje të mira në Shtetet e Bashkuara. Megjithatë, udhëtimi i saj i parë në Izrael për të marrë pjesë në një seminar diplomatik për Udhëheqjen e Re Hebraike në verën e vitit 2011, i sponsorizuar nga Ministria e Punëve të Jashtme të Izraelit, provoi “një përvojë të jashtëzakonshme dhe me përfaqësues nga 42 vende, ishte një hyrje e madhe në diplomaci .. ”

Pasi kaloi gjysmë viti në Izrael, ajo sheh turizmin, ujin, bujqësinë dhe shkëmbimet ekonomike dhe akademike si fushat e përgjithshme që mund të përfitojnë të dyja vendet. Demiri gjithashtu planifikon të punojë më shumë me Yad Vashem, duke besuar se ka shumë për të ndarë jo vetëm për hebrenjtë, por edhe me johebrenjtë e drejtë.

Intervista u zhvillua në gjuhën angleze, një nga pesë gjuhët që Demiri flet. Babai i saj, Votim Demiri, i cili konsiderohet kreu i Komunitetit Hebraik në Kosovë, shërbeu në Paris për Odën Ekonomike, ku ajo ndoqi shkollën para se të vazhdonte studimet në Turqi.

Në ceremoninë historike, të parë të këtij lloji të nënshkrimit në internet, në shkurt, Ashkenazi tha se “krijimi i marrëdhënieve midis Izraelit dhe Kosovës është një hap historik i rëndësishëm dhe emocionues që reflekton ndryshimet e shumta që rajoni ka përjetuar muajt e fundit. Sot, Kosova zyrtarisht i bashkohet rrethit të vendeve që përpiqen për paqe dhe stabilitet, dhe njohin Izraelin dhe Jeruzalemin si kryeqytetin e tij. ”

Kosova shpalli pavarësinë e saj nga Serbia në vitin 2008. Historia e saj e gjatë e pushtimeve shkon shekuj para Perandorisë Osmane. Lidhjet me Izraelin mund të gjurmohen në shekullin e 15 -të kur gjashtë familje, përfshirë familjet Levi, Cohen dhe Bahar, ikën nga inkuizicioni në Spanjë dhe Portugali dhe u vendosën në Novo Brdo.

Deri në Luftën e Dytë Botërore, komuniteti hebre mbështeti një jeshivah, dy sinagoga dhe një varrezë hebreje të krijuar prej kohësh. Kur italianët mbërritën në 1943, shqiptarët ndihmuan hebrenjtë duke falsifikuar dokumentet dhe duke u siguruar atyre një rrugë shpëtimi.

Sidoqoftë, kur pushtuan gjermanët, 258 nga hebrenjtë e mbetur u dërguan në Bergen-Belsen, ku 92 u vranë nga nazistët. Të mbijetuarit u kthyen në Kosovë pas çlirimit dhe përfundimit të luftës. Në 1948, një grup i konsiderueshëm u transferua në shtetin e sapokrijuar hebre të Izraelit.

Sot, një pllakë përkujtimore e Bergen-Belsen është vendosur në vendin ku komunistët shkatërruan sinagogën e fundit në 1963.

Më poshtë është një segment pyetje-përgjigje i redaktuar lehtë i intervistës me Demirin.

Pyetje: Si reagoi popullata kosovare myslimane ndaj vendosjes së ambasadës së saj në Jerusalem?

Përgjigje: Vendimet politike të institucioneve të Republikës së Kosovës në raport me shtetet e tjera nuk merren kurrë në bazë të përkatësisë fetare të qytetarëve të saj ose përkatësisë fetare të qytetarëve të një shteti tjetër, me të cilën është lidhur një marrëveshje, duke përfshirë krijimin e diplomacisë marrëdhënieve, si në rastin konkret.

Është e vërtetë se shumica dërrmuese e qytetarëve të Republikës së Kosovës janë myslimanë dhe ata kanë mirëpritur dhe vlerësuar krijimin e marrëdhënieve diplomatike me Shtetin e Izraelit, pavarësisht zërave të veçuar të pakënaqësisë.

Shqiptarët, në pjesën më të madhe, i përkasin tri feve (myslimane, katolike dhe ortodokse). Kjo ka qenë historikisht një bazë e një tolerance dhe harmonie unike fetare, ndoshta e pashembullt për shumicën e botës. Kjo na bën shumë krenarë si shtet, i cili gjithashtu në kushtetutën e tij përcaktohet si shtet laik.

Pyetje: Si mund të kontribuojë ambasada në avancimin e marrëdhënieve midis Izraelit dhe vendeve të tjera me shumicë myslimane?

Përgjigje: Në përputhje me një miqësi dhe marrëdhënie unike midis shqiptarëve dhe hebrenjve, ambasada e Republikës së Kosovës në Jerusalem synon të thellojë bashkëpunimin dypalësh midis Republikës së Kosovës dhe Shtetit të Izraelit në të gjitha fushat e interesit për përfitimin e ndërsjellë të qytetarëve në të dy vendet. Fokusi i veçantë duhet të jetë në bashkëpunimin ekonomik, pasi Kosova është jetike e interesuar për të nxitur bashkëpunimin ekonomik me Izraelin.

Në të njëjtën kohë, meqenëse shumica e qytetarëve të Kosovës janë myslimanë, marrëdhëniet e mira dypalëshe midis Kosovës dhe Izraelit do të shërbejnë si shembull për shumë vende të tjera-qofshin ato shumicë-myslimane, shumicë-të krishtera apo besime të tjera.

Ne si komb dhe si popull kemi kaluar vuajtje të papërshkrueshme në historinë tonë, dhe tani si një shtet i ri, ne synojmë të ndërtojmë miqësi të shëndetshme me popujt e tjerë dhe të krijojmë marrëdhënie dypalëshe me vendet e tjera të bazuara në vlerat demokratike dhe respektin reciprok.

Pyetje: Po në lidhje me vizionin për të ardhmen përtej partneriteteve që diskutuam?

Përgjigje: Gjashtë muaj pas vendosjes së marrëdhënieve diplomatike midis Republikës së Kosovës dhe Shtetit të Izraelit, ambasada ishte kryesisht e fokusuar në njohjen e njëri -tjetrit dhe ndërtimin e marrëdhënieve dhe bashkëpunimit. Vlen të përmendet se tashmë ka projekte në shqyrtim në shumë fusha të ndryshme me interes reciprok për vendet tona. Siç thashë më herët, ekonomia është një fushë ku të dy vendet do të identifikojnë interesat e përbashkëta. Crucialshtë vendimtare që Shteti i Izraelit ta vendosë Kosovën në hartën e saj të investimeve dhe bashkëpunimit të huaj. Kosova ka legjislacion të avancuar për të tërhequr dhe mbrojtur investimet e huaja. Në të njëjtën kohë, Kosova ka një popullsi të re shumë të kualifikuar, e cila përbën një treg pune, duke qenë ndër më të lira në Evropë.

Bashkëpunimi ekonomik midis dy vendeve është një nga platformat më të mira për të krijuar marrëdhënie të qëndrueshme midis vendeve tona pa harruar rëndësinë e ndërtimit të bashkëpunimit në arsim, mjekësi, IT dhe turizëm.

Nga njëra anë, krijimi i një ambasade nga e para, dhe nga ana tjetër, vrapimi për të mbushur boshllëkun e viteve të mungesës së marrëdhënieve diplomatike ishte shumë sfiduese personalisht për mua.

Interesimi i izraelitëve për të ditur më shumë për Kosovën – kërkimi i bashkëpunimit në të gjitha fushat e mundshme – është një tregues premtues i bashkëpunimit tonë të ardhshëm të ngushtë në një gamë shumë të gjerë fushash.

Miqësitë e vërteta mes dy popujve, të bazuara në histori, janë elementi thelbësor që do të rezultojë në rezultate konkrete jo vetëm midis institucioneve, por edhe midis lidhjeve njerëzore.