Jonas Salk, biologjisti amerikano-hebre, e shkroi përjetësisht emrin e tij në historinë e mjekësisë, si shpikësi i vaksinës së parë kundër poliomielitit dhe shpëtoi botën nga kjo sëmundje, që kryesisht kap fëmijët.

I lindur në Nju Jork (28 tetor 1914) nga prindër emigrantë ashkenazo-hebre që vinin nga Rusia, Salk kreu studimet në Universitetin e Miçiganit, nën kujdesin e Dr. Thomas Francis, një prej virologëve më të shquar në botë.

Ai u mbështet financiarisht nga ushtria amerikane, që e ngarkoi atë të zhvillonte një vaksinë kundër gripit për ushtarët amerikanë gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Në vitin 1953, atij iu ngarkua detyra të zhvillonte një vaksinë kundër poliomielitit. Pasi e testoi në familjen e tij dhe te disa vullnetarë, ai i bëri botës të ditur, më 26 mars 1953, se e kishte gjetur atë.

Pasi u testua në mbi shumë se një milion fëmijë, vaksina u legalizua, më 12 prill 1955 nga Universiteti i Miçiganit.

Jonas Salk vendosi të mos e patentonte vaksinën e tij, duke u ardhur kështu në ndihmë miliona personave që kishin nevojë për ta blerë atë me çmim të përballueshëm.

Sipas disa vlerësimeve, nëse ai do ta patentonte vaksinën, ai do të kishte fituar rreth 7 miliardë dollarë.

Vaksina kundër poliomielitit, e quajtu edhe vaksina “Salk”, është një nga vaksinat më efikase kundër viruseve në përgjithësi.

Jonas Salk vdiq në moshën 80-vjeçare, më 23 qershor 1995 në La JOlla, Kaliforni, SHBA.