Ish-zv.ambasadori i Izraelit në Shqipëri, Yuvale Fischer, ka botuar librin e tij të dytë kushtuar Shqipërisë dhe marrëdhënieve me hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore: “Shqipëria, shqiptarët dhe hebrenjtë gjatë periudhës së Holokaustit”.

Fischer ka treguar edhe përjetimet e tij gjatë qendrimit në Shqipëri: “U dashurova me vendin, njerëzit dhe gjuhën e tij. Era e limonit, shija e spinaqit boraks, kafeja me aromë dhe kokrrat e kafesë sipër, prekja e ngrohtë njerëzore dhe syri që nuk pushon së mrekulluari nga Alpet në veri deri në detin Adriatik në jug”.

Postimi i Yuvale Fischer në Facebook

Drekë, mars 2016. Bie zilja e telefonit në zyrën time. Zv.kryetari i Burimeve Njerëzore është në linjë, dëshiron të takohet me mua menjëherë.

I habitur, i emocionuar dhe duke menduar: “Çfarë nuk bëra si duhet?”

Dëgjoj rrahjet e zemrës sime të rriten ndërsa i afrohem destinacionit.

“Uluni!”, – më thotë Zv.kryetari dhe vazhdon.

“Ju morët emërimin për të shërbyer si zëvendësambasador i Izraelit dhe ushtrues detyre i ambasadorit në Shqipëri”

Marr frymë, kalojnë 20 sekonda dhe e gjej veten duke thënë: “uau””.

Dhe i përgjigjem: “Nuk do të besosh. Unë aplikova për pozicionin sapo u postua. Kam vepruar nga një ‘ndjenjë e menjërshme’@

Intuita fitoi mbi logjikën. Në fund të fundit, së pari duhet të konsultoheni me familjen dhe miqtë, për shembull, dhe të kontrolloni më shumë rreth vendit dhe dora është e anuar.

Në retrospektivë, mund të them se vendimi për të shkuar atje (në Shqipëri) ndikoi në jetën time deri më sot.

U dashurova me vendin, njerëzit dhe gjuhën e tij. Era e limonit, shija e spinaqit boraks, kafeja me aromë dhe kokrrat e kafesë sipër, prekja e ngrohtë njerëzore dhe syri që nuk pushon së mrekulluari nga Alpet në veri deri në detin Adriatik në jug.

Gëzimi i jetës atje, më solli në gëzimin e shkrimit të dy librave.

Një libër me poezi dhe një libër historik teorik.

– “Brenda zemres sime, Shqiperia është pa kufi”
– “Shqipëria, shqiptarët dhe hebrenjtë gjatëperiudhës së Holokaustit”.