Nga DEBBIE MOHNBLATT/THE MEDIA LINE

Kur ushtria ruse pushtoi më 24 shkurt, gjasat dukeshin dukshëm kundër forcave ukrainase, të cilat ishin dukshëm më të dobëta në numër ushtarësh, armë dhe doktrinë luftarake.

Tetëdhjetë ditë më vonë, bota e sheh ushtrinë ukrainase në një këndvështrim tjetër. Ukrainasit kanë arritur të mbajnë prapa ushtrinë ruse dhe madje ta shtyjnë atë në shumë fronte.

Ka shumë mësime për të mësuar nga kjo.

Omer Dostri, një studiues në Institutin për Strategjinë dhe Sigurinë e Jerusalemit dhe ekspert për sigurinë kombëtare dhe strategjinë ushtarake, tha për Media Line se suksesi i ushtrisë ukrainase rrjedh kryesisht nga përdorimi masiv i artilerisë, raketave antitank dhe mjete ajrore pa pilot (UAV).

Ukrainasit kanë përdorur dronët shumë inovativ kundër autokolonave të blinduara ruse dhe përqendrimeve të forcave, vuri në dukje ai.

Dostri shtoi, megjithatë, se “duhet të theksohet se përdorimi i konsiderueshëm i UAV-ve është bërë më parë, për shembull në kuadrin e Luftës së Dytë të Nagorno-Karabakut [midis Azerbajxhanit dhe Armenisë] në shtator-nëntor 2020”.

Profesor Danny Orbach, një historian ushtarak në Universitetin Hebraik të Jerusalemit, tha se strategjia e ukrainasve është një nga faktorët kryesorë pas suksesit të tyre.

“Strategjia e ushtrisë ukrainase ka në një kombinim shumë kurioz midis strategjisë së centralizuar dhe të decentralizuar,” tha ai për Media Line.

Oficerët në ushtritë e të dy vendeve trashëguan traditën e doktrinës së centralizuar sovjetike, ku vendimet operacionale diktohen nga lart poshtë, vuri në dukje Orbach.

Ushtria ruse ka vazhduar të ndjekë këtë doktrinë, vazhdoi ai, duke ndjekur “plane të parëndësishme dhe të papërditësuara të konceptuara nën një lente të centralizuar. Komandantët e saj të rangut të ulët që ishin në terren nuk mendojnë kurrë të modifikojnë planet e diktuara nga lart.”

Ushtria ukrainase, nga ana tjetër, evoluoi përtej doktrinës së centralizuar sovjetike dhe zhvilloi një strategji shumë të decentralizuar, tha Orbach.

“I decentralizuar” nuk do të thotë se nuk ka asgjë të urdhëruar nga lart, theksoi ai. Ushtria ukrainase ka një strategji koherente, të centralizuar, e cila është kryesisht tërheqja e forcave ruse, rraskapitja e tyre përmes gërryerjes dhe kundërsulmet inxhinierike.

“Unë mendoj se forca e ushtrisë ukrainase është se ajo zhvilloi një grup shumë të fortë të asaj që ekspertët ushtarakë e quajnë Auftragstaktik [komandë misioni], që është një term gjerman që do të thotë se komandantët e rinj në terren kanë shumë liri veprimi për të ndryshuar planet, sepse ata janë të njohur me atë që ndodh në terren,” vazhdoi ai.

Sipas Orbach, njësitë ukrainase janë të suksesshme, sepse mund të rregullojnë taktikat siç e shohin të arsyeshme, ndërsa rusët janë shumë më pak fleksibël. “Ne shohim se Ukraina po fiton angazhime përsëri dhe përsëri dhe është në gjendje të imponojë zhgënjim ndaj ushtrisë ruse,” shtoi ai.

Është çështje fleksibiliteti, “sepse nëse mund t’i ndryshoni planet tuaja dhe armiku nuk mund t’i ndryshojë planet e tij ose mund ta bëjë atë me shumë më tepër vështirësi, është më e lehtë për ju të bëni pritë, të dilni jashtë krahut dhe të ndryshoni planet në momentin e fundit për të ngatërroni armikun”, tha Orbach.

Ky decentralizim mund të shihet edhe në blerjen e armëve dhe pajisjeve, theksoi ai.

Gjatë luftës, shumë komandantë të njësive ukrainase mblodhën donacione dhe blenë pajisjet e nevojshme në mënyrë të pavarur, duke e bërë procesin më të shpejtë, më efektiv dhe më të saktë, shpjegoi Orbach.

Dostri shtoi se edhe forcat ukrainase përfitojnë nga qëndrueshmëria më e madhe dhe morali më i lartë se rusët sepse po luftojnë për atdheun e tyre.

Morali i rusëve është me të vërtetë i ulët, konfirmoi Orbach. “Është një ushtri shumë e lodhur, shumë nga lart-poshtë dhe shumë jofleksibile,” tha ai.

Dostri beson se Izraeli mund të mësojë kryesisht nga përdorimi i luftës asimetrike nga ushtria ukrainase, duke përfshirë lëshimin e raketave kundër tankeve dhe UAV-ve kundër lëvizshmërisë logjistike dhe përqendrimit të forcave në terren.

Izraeli mund të jetë në gjendje të mësojë mësime të vlefshme për t’u përdorur në një luftë kundër Hizbullahut në Liban, ose në një “Luftë të Parë Veriore” që do të përfshinte gjithashtu arenën siriane, sugjeroi ai.

Në një skenar të tillë, tha ai, IDF “mund të përballet me një luftë asimetrike që përfshin përdorimin e taktikave ushtarake të ngjashme me ato të përdorura nga ushtria ukrainase, e cila është dukshëm më e dobët se ushtria ruse,” shtoi Dostri.

Megjithatë, Uzi Rubin, ish-drejtor i Organizatës së Mbrojtjes Raketore të Ministrisë së Mbrojtjes të Izraelit, i tha Media Line se është shumë herët për të nxjerrë mësime nga lufta.

“Është e vështirë të thuhet në këtë moment sepse është vërtet e vështirë të zbatohet drejtpërdrejt përvoja e një lufte ruse në mjedisin e sigurisë të Izraelit. Është një fushë beteje ndryshe dhe një lloj tjetër lufte”, tha Rubin.

Megjithatë, Orbach vuri në dukje disa mësime që mund të mësoheshin nga IDF nga lufta.

Izraeli është i mirë në komandimin e misionit; ajo ka këtë doktrinë fleksibiliteti edhe pse jo në të njëjtën shkallë si ukrainasit, tha ai.

Megjithatë, fokusi i Izraelit duhet të jetë në përmirësimin e logjistikës.

Ushtria ruse dështoi për shkak të logjistikës së dobët. Ukrainasit po ia dalin për shkak të sistemit të tyre logjistik, i cili është më i mirë, por edhe shumë kaotik, shpjegoi ai.

“Unë mendoj se IDF ka disa probleme shumë serioze logjistike dhe duhet të punojë shumë për këtë,” tha Orbach.

Ai shtoi se përmirësimi i fleksibilitetit operacional mund të jetë ende një ndryshim i lojës për IDF (ushtrinë izraelite).

“Nëse izraeliti dëshiron të jetë po aq fleksibël sa ushtria ukrainase, duhet të stërvitet shumë për të funksionuar në kushtet e pasigurisë, të komandës së misionit, gjë që kërkon gjithashtu përmirësimin e trajnimit të forcave rezervë,” tha ai.

Rubin tha, megjithatë, se mësimet mund të nxirren në të dy drejtimet. “Ukrainasit nuk ishin plotësisht të përgatitur dhe gati për sulmin rus,” tha ai.

Ai shtoi se ata e përgatitën ushtrinë e tyre shumë vonë në lojë përkundër të gjitha paralajmërimeve nga Perëndimi dhe nga inteligjenca se do të kishte një sulm.

“Shumë komandantë ukrainas thanë se morën urdhrin për t’u përgatitur për një sulm vetëm disa orë para se të pushtonin rusët, kështu që ata u befasuan. Ky nuk është një mësim i mirë,” vazhdoi Rubin.

Orbach gjithashtu vuri në dukje se ka edhe gjëra për të mësuar nga dështimi rus.

Hedhja e trupave me parashutë brenda territorit të armikut mund të jetë një ide shumë e keqe nëse armiku di të luftojë, tha ai. “Rusët e provuan disa herë dhe dështuan keq në shumë raste.”

Së fundi, Orbach sugjeroi që Izraeli duhet të investojë më shumë në këmbësorinë dhe armaturën. “Në këtë luftë, ne pamë nevojën për të ushtruar më shumë trupa në armë të kombinuara, luftë shumë të kujdesshme me këmbësorinë dhe forcat ajrore, dhe të gjithë duhet të jenë të mirëkoordinuar,” tha ai.

Izraeli është shumë i mësuar të luftojë luftëra të teknologjisë së lartë kryesisht me forcat ajrore dhe njësitë komando, tha ai. Izraeli duhet të shpenzojë më shumë burime duke u përgatitur për luftë konvencionale, me këmbësorinë dhe forcat e blinduara, theksoi ai.

“Lufta e Ukrainës ka treguar se luftërat konvencionale nuk i përkasin të shkuarës, pavarësisht nga çfarë kishin thënë të gjitha llojet e analistëve,” tha Orbach.

Rubin tha se ukrainasit ishin të përgatitur mirë për të mbrojtur Kievin dhe kundërsulmuan me shumë zgjuarsi. Kjo shkatërroi planin rus të luftës, i cili duhej të merrte Kievin dhe ta përfundonte luftën shumë shpejt, tha ai.

Megjithatë, ai beson se lufta është larg përfundimit.

“Unë mendoj se rusët kanë fuqinë për ta mbajtur atë për një kohë mjaft të gjatë. Duket se Rusia është e prirur për të arritur arritje dhe nuk i intereson se sa kohë duhet”, tha ai.

Ukrainasit mendojnë se mund të përfundojë deri në fund të vitit, por nuk duhet përjashtuar që të zgjasë shumë më gjatë, tha Rubin.